Eπιτέλους Χάλογουιν Ξανά!!!
2011's Best Halloween Song
Eφτασε το Χάλογουιν και φέτος φίλοι μου απο αυριο (Σαββατο 29-10) ξεκινάνε τα πρώτα μεγάλα πάρτυ με αποκορύφομα τα πάρτυ της Κυριακής!Μπείτε τώρα στην στήλη Halloween Partys 2011 δειτε τα πιο ΗΟΤ πάρτυ και,ΚΑΛΟ ΧΑΛΟΓΟΥΙΝ!
To Halloween στήν Ελλάδα
Τα πέντε τελευτέα χρόνια έχουν γίνει ριζικές αλλαγές πάνω στο Halloween και τον εορτασμό του στην Ελλάδα...Halloween Parties trick-or-treating και άλλα γινονται τα τελευτέα χρόνια στην χώρα μας και με την προτοβουλεία της σελίδας μας διοργανώσαμε το δικό μας Halloween Party στην Πάτρα και φυσικά για 2η φορα πήγαμε για το αναμενόμενο trick-or-treating και αυτό είναι πραγματικά μόνο η αρχή...Στην Αθήνα φυσικά χτυπάει πλέον κάθε χρόνο η καρδιά του Χάλογουιν.Και φετος επιτελουσ ενα απο τα σπουδαιότερα Ελληνικά Κλάμπ διοργανώνει το 1ό του Χάλογουιν Παρτυ.Μην Το Χάσετε παιδιά
Have A Spook-tacular Halloween!
Και μην ξεχνάτε το καλήτερο Χάλογουιν Πάρτυ της Χώρας Κυριακή 31 Οκτωβρίου στο Villa Mercedes + Playmen
Λίγες ημέρες ακόμα παιδιά,υπομονή και προσοχή...
Γιατι ποτε δεν ξέρεις Χάλογουιν είναι...
Παραμονή του Χαλογουίν
Μια μέρα πριν το Χαλογουίν
Αντίστροφα μετράω
Θέλω να βρω μία στολή
Τον τρόμο να σκορπάω
Θέλω να ειν’ φρικιαστική
Κι εντύπωση να κάνει
Δε θέλω να ‘μαι χαζοκλόουν
Ή να ντυθώ Μπαγκς Μπάνι
Ούτε κι ιππότης πάνοπλος
Σ’ άχαρο παραμύθι
Θέλω κάτι απόκοσμο
Τον κόσμο όλο να πείθει
Πήγα σε βεστιάριο
Πρώην νεκροταφείο,
Που ο δήμος το κατάργησε
Το 2002
Μου άρεσαν πολλές στολές:
Του πράσινου γορίλα,
Του ζόμπι του δικέφαλου
Που βρόμαγε σαπίλα
Κι οι μάσκες από καουτσούκ
Δεν πήγαιναν και πίσω
Χιλιάδες ήτανε θαρρώ
Μα πώς να τις μετρήσω;
Τέρατα και δαίμονες,
Μια λάμια μοχθηρή
Του μακαρίτη Νίξον
Μια τέλεια στολή
Αλλά το πιο τρομαχτικό
Κοστούμι που υπάρχει
Ήτανε, φίλοι μου, αυτό
Του καταστηματάρχη
Μαύρα ήταν τα ρούχα του
Σχισμένα και κομμάτια
Μέσα απ’ τις τρύπες φαίνονταν
Μικρά κόκκινα μάτια
Και κάθε που περπάταγε
Πω! Πω! Τι φασαρία!
Φορούσε ολοζώντανο
Παπούτσι – κροταλία
Το πρόσωπο του ήταν χλομό
Σαν να τα είχε φτύσει
Και ήτανε κι εξόφθαλμος
Και είχε αλληθωρίσει
Τα δίχρωμα τα μάτια του
Είχαν και δυσπλασία
Κι εκείνη η ελιά στη μύτη του
Ήτανε σκέτη αηδία
Και στο ταμείο έσπευσα
Σ’ εκείνον να δηλώσω:
«Γι αυτή σας την αμφίεση
Πληρώνω όσο όσο
Μακάβρια είναι! Και φρικτή!
Όλους θα τους τρομάζει!
Σας λέω, είναι εκπληκτική!
Λέτε να μου ταιριάζει;
Και η φρικαλέα μάσκα σας
Είν’ το καλύτερο μου!
Είσαστε σαν να βγήκατε
Από ταινία τρόμου
Και πείτε μου: τα έντομα
Που ‘χετε στο κεφάλι
Είν’ ή δεν είν’ αληθινά;
Γοητεία έχουν μεγάλη
Και τώρα, λοιπόν, πείτε μου
Κι επιταγή σας γράφω
Πόσο κοστίζει αυτή η στολή
Που βγήκε από τάφο;»
Αυτός έστεκε αμίλητος
Σαν να ‘τανε σε κώμα
Το δέρμα του ξεφλούδιζε
Κι έζεχνε απ’ τη βρόμα
Έκλεισε το ένα μάτι του
Κι έσκυψε αργά από πάνω
Το βλέμμα του ήταν μοχθηρό
Μου ήρθε να πεθάνω
Μπήγει τα νύχια στο έπιπλο
Τον κοίταξα με τρόμο
«Φίλε, κοστούμι δε φορώ
Σήκω και πάρε δρόμο»